ایمنی کودکان در زمین های بازی پارک های شهری (مورد خاص: پارک های محلی – ناحیه ایی تهران)

زمینه و هدف : ایمنی مفهومی کمپلکسی است که می تواند حیطه ها ی متنوعی را در برگیرد و محدود به محیط های صنعتی نبوده بلکه محیط های عمومی و فضاهای شهری را مثل پارک ها و محوطه های بازی پارکی را نیز تحت پوشش قرار می دهد. پارک ها، محل بازی و فعالیت کودکان است از این رو ایمن سازی این محیط ها که به نوعی یک محیط کار اجتماعی محسوب می شوند از الزامات برنامه ریزی های محیطی است. از ژانویه سال 1990 تا اگوست 2000، کمیسیون ایمنی محصولات امریکا 147 گزارش فوت بچه های زیر 15 سال را در ارتباط با وسایل زمین های بازی دریافت نمود. از طرفی اعلام شده که در هر 5/2 دقیقه، یک کودک در زمین های بازی دچار آسیب می شود. در این مطالعه بررسی ایمنی زمین های بازی پارکی مد نظر بوده است.   روش بررسی : در این تحقیق موردی، که براساس روش تحقیق علمی شکل گرفته مبتنی بر روش توصیفی-تحلیلی( cross-sectional ) و اکتشافی بوده و با رویکرد قیاسی( deductive ) مدون شده است، نمونه هایی از پارک های محلی-ناحیه ایی شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی 160 نفر از اولیا کودکان به عنوان نمونه های ئاوطلب مورد پرسشگری قرار گرفتند. بررسی ایمنی محیطی و تجهیزاتی نیز از طریق مشاهدات کارشناسی به انجام رسید.   یافته ها : این بررسی نشان داد که بیش از 68 ٪ وسایل بازی پارکی می تواند مخاطرات و آسیب هایی را برای کودکان به همراه داشته باشد. عدم مراقبت و نگهداری تجهیزات پارکی باعث شده که مخاطرات ناشی از حرکت، دویدن و راه رفتن بر روی کفپوش های نصب شده در محوطه های بازی، وجود داشته باشد. آنالیز های آماری نشان داده که در ( 78) درصد موارد، مشکلات ایمنی باعث نگرانی مادران از بازی کودکانشان در پارک ها شده است. آنالیز ایمنی تاب و سرسره در نمونه های مورد ارزیابی نشان داد که در بیش از 89% موارد ساختار فنی وسایل، پتانسیل بروز صدمه را به طور قابل ملاحظه ای خواهد شد. آنالیز آماری داده ها نشان داده که بین منطقه شهری و مدت ماندن افراد در پارک در روزهای معمول هفته اختلاف معنی داری وجود ندارد ولیکن در خصوص روزهای تعطیل هفته اختلاف، ثبت گردید. این مطالعه نیز نشان داده که انواع وسایل بازی در مدت ماندن افراد در پارک اثر گذار است.   نتیجه گیری : بی تردید تمهیدات ایمنی، بهداشت و محیط زیست برای پارک ها از الزاماتی است که برای شهرداری ها مهم می باشد. ایمن سازی پارک ها میسر نخواهد شد مگر با اجرای مدیریت یکپارچه ی سه عامل یاد شده و این بدان مفهوم است که پیاده سازی الگوی hse-ms راهکاری موفقیت آمیز می تواند قلمداد گردد. برای ارتقا سطح ایمنی محوطه های بازی در پارک ها می بایست از استانداردهای کمیسیون ایمنی محصولات امریکا ( cpsc ) و یا استانداردهای اروپایی en 1176 و en1177 بهره گرفت. تدوین استانداردهای آنتروپومتریک برای کودکان نیز از راهکارهای مهم تلقی می شود.